Sallapati: sıf. (salla-mak’tan; nasıl türetildiği belli değildir)
1. Düşünmeden, aklına geldiği gibi hareket eden: Hâsılı oyun bozan, bir öyle sallapati sersemce deli (Ahmed Vefik Paşa). Öteki biraz sallapati tavırlı, kumral, uzun yüzlü ve uzun burunlu… (Sait Fâik).
2. zf. Rastgele, gelişigüzel: İslâm muhadderatlarının yanına öyle sallapati girilmez diye bana çıkışıyordu (Reşat N. Güntekin).
Laga luga: fromAR lġw kökünden gelen laġā luġā لغالُغا“«söyledi söylendi», lakırdı, dedikodu” deyiminden alıntıdır.
Daha fazla bilgi için lugat maddesine bakınız.
Karş. Farsça guft u gû, Arapça ḳīl u ḳâl (aynı anlamda).
[Milliyet - gazete, 1979]
Jandarması polisi lagara lugara yanında
[Milliyet - gazete, 1987]
Yapmayın laga luga çene
Asparagas: i. (Kökü belli değildir) Yalan haber, şişirme haber.
İngilizce asparagus “kuşkonmaz” sözcüğünden alıntı olabilir; ancak bu kesin değildir. Bu sözcük Latince aynı anlama gelen asparagus sözcüğünden alıntıdır. Bu sözcük Eski Yunanca aynı anlama gelen aspháragos ασφάραγος sözcüğünden alıntıdır.
"Uydurma haber" anlamı Hürriyet gazetesinde Yurdaer Acar[1] ve Yener Tuğrul'un “Amerikalı kız Türk sevgilisiyle bir gecekonduda yaşıyor” başlığıyla 1963 yılında çıkan bir haberinden türemiştir.
aspartam
“gazetecilikte uydurma haber” [Milliyet - gazete, 1979]
'... ben resme bakar, bir güzel olay yaratırım' diyen gazetecilerin bulunduğu ve buna da 'Asparagas' adı verildiği
The United States, which emerged victorious from the Second World War, lived after the war with a life of consumption and luxury. With the 1950s, it was inevitable that Turkey would be affected by this social and political change. The press industry took the necessary steps in this area quickly. Hürriyet Newspaper, founded by Sedat Simavi in 1948, was one of the most important signs in this field. Newspapers were now turning to American-style sensational journalism, often featuring striking pictures and tabloid news on their front pages. It became important that the news was interesting, not true. In the Turkish press, newspapers were becoming the dissemination and symbol of facts such as sex, nudity, and tabloids.
Of course, it was not a coincidence that Haldun Simavi left Hürriyet and founded Günaydın Newspaper on 26 November 1968. Tan and Gırgır, produced by Haldun Simavi within the framework of these formulas, broke sales records that are hard to break.
According to the news, a young girl named Betty from New York met a Turkish man named Yaşar and fell in love with him. As always, the young girl's rich father did not approve of the relationship, and the two lovers fled to Turkey and started to live in a shanty house near Bebek. While the couple Betty and Yaşar were cooking in this slum and waiting for the wedding day, Yaşar was playing the guitar and singing love songs at night. The news titled "American girl lives in a shanty house with her Turkish lover" also included a photograph of the slum taken by Yurdaer Acar. Above the door of the so-called slum was the phrase “Azparagas” along with the pirate symbol. As a result of the interest of other newspapers in this subject and their research, it is announced that there is no such event and the news is a fabrication, and it turns out that the girl named Betty is not American, and that she is a sister to the young guitar player. The word Asparagas, which has entered the literature, is used to describe false, fabricated and fictional news. In the Big Turkish dictionary of the Turkish Language Association, it is included as "fake". Although the meaning of the word "Azparagas" written at the entrance of the hut is not known for now, the word "Asparagus" in Latin is used to describe the asparagus plant.
The fate of Yener Tuğrul, one of the reporters who became famous after the word Asparagas entered the literature, is not known (rumored to be in USA). Yurdaer Acar, who took the photos of the news and later worked for Günaydın Newspaper, passed away in September 01, 2016.
Translated from the SOURCE https://www.bundle.app/gundem/turk-medyasinda-%E2%80%8B-asparagas-in-ortaya-cikisi-5ee0a0f6-f2de-4296-9a2a-1d9a4f2e2e80
[1] Yurdaer Acar was born in Istanbul in 1937. He was educated at the London School of Journalism. He started his career in Yeni Sabah newspaper in 1960. He worked as a reporter and photojournalist for Hürriyet, News Agency and Akşam, Günaydın, Yeni İstanbul newspapers. Acar knew English.
More: http://suleymanboyoglu.blogspot.com/p/bab-i-alinin-cinarlari-anlatiyor-2.html
“…These children are the children of Air Colonel Haydar Tunçkanat, a member of the National Unity Committee. The event takes place on the ridge of Levent. Tunçkanat brought a car and shipped it from US. They are turning the trunk of that car into a slum for children. Hürriyet's photojournalist Yurdaer Acar and its reporter Yener Tuğrul are putting the two brothers here as the subject models; “Millionaire daughter came to Turkey for her love!”
The girl is dressed in shalwar, there is a gas stove with a pump in front of her. Yurdaer is taking pictures while he is cooking (pumping the gas stove) on the gas stove with a pump. The expression of their poverty is “little money” and they add the “gas” of the gas stove. They also write "Azparagaz" on the entrance door of the slum... This is an expression of their love...
Hurriyet newspaper gave this news on the headlines for three or four days. The owner of Akşam, Malik Yolaç, and Celalettin Çetin are the "Beyoğlu Correspondent" of the newspaper. Malik Yolaç said, “Look what people are writing. Find them and talk to them," he says. At that time, Malik Yolaç was giving a bonus to the journalists who exposed the lie of the rival newspaper. Celalettin Çetin is also going to the scene. He is looking while a girl is shaking the carpet from the balcony. “My brother lived here with a millionaire daughter and a child,” says Celalettin Çetin.
The girl says, "Don't ask him to me, ask my brother inside."Çetin is talking to the subject model young boy and girl. He comes back and writes in the evening that it is fake news.
Yurdaer Acar and Yener Tuğrul received a warning from Hürriyet's Editor-in-Chief Necati Zincirkıran at that time. They say, “They tricked us,” and they save the business. But later, "The priest's daughter converted to Islam!" They are making another fake news. They put the book of the law on the girl's head as the Qur'an. Again, Celalettin Çetin investigates and reveals that the girl is not the priest's daughter and that the book is not the Quran. Thereupon, Hürriyet took both of them out.” Ergin Konuksever
YURDAER ACAR | DENIZ GEZMİŞ RÖPORTAJI
Üniversite öğrenci hareketlerinin lideri olduğu için fakülteden atılan ve polis tarafından aranmakta olan Gezmiş ile görüştüm. Yatağının üstüne bağdaş kurmuş bir dergi okuyordu. Beni ürkek ve saklanan bir insan gibi değil aksine her zamanki gibi kendinden emin olarak karşıladı. Ve kelimelere basa basa, “Üniversiteye dönmeyeceğim” diye anlatmaya başladı.
Deniz Gezmiş: Senatonun beni üniversiteden çıkartma kararı anti-demokratiktir. Her antidemokratik karara karşı çıktığım gibi buna da karşı çıkacağım. Avukatım da kararın bozulması için Danıştay’a müracaat etmişlerdir.
YURDAER ACAR: Para konusunda ne yapıyorsun?”
Deniz Gezmiş: Bütün gelir kaynaklarımız üniversite öğrencilerinin harçlıklarından arttırdıkları üç-beş liradan ibarettir. Avukatlarımız ücret almadan benim ve benim durumumdaki arkadaşlarımızın davalarına bakarlar. Bu hareket de, mücadeleye inanmış kişilerin gösterdikleri bir dayanışma örneğidir.”
Lise birinci sınıfta iken öğretmeninin okuttuğu ‘Teneke’ kitabı ile yurt gerçekleriyle karşılaşan ve yine öğretmeninin ezilen halk kitleleri hakkında verdiği bilgi ile yoğrulup üniversiteye bir devrimci olarak gelen Deniz Gezmiş 1968 Ocak ayında, ‘Devrimci Hukukçular’ adında 18 arkadaşı ile birlikte bir dernek kurarak güçlenmeye başlamış.
12 Haziran 1968 tarihinde üniversite işgali olayını başlatan Deniz Gezmiş, “Ben tek başıma lider değilim. Tam bağımsız Türkiye isteyen kitleleri peşimden sürüklüyorum. Bütün üniversitenin birleşmesi amacıyla çalışıyordum. Kapıda nöbet tutan arkadaşlarımla benim aramda bir fark yoktur.”
Üniversiteyi işgal olayında kişisel meselelerini geriye atan Deniz Gezmiş, davaya inanmış bütün arkadaşları ile ya muvaffak olmayı yahut da ortadan silinmeyi peşin olarak kabul ettiğini belirterek, “Amacımızda muvaffak olduk, önceleri bizim hareketimizi önlemeye çalışan güçler sonra bize inandılar. 1968 Ekim’inde Devrimci Öğrenciler Birliğini kurduk. Bugün gücümüz İstanbul’da 5 bin, Ankara’da 4 bin olmak üzere 9 bin kişiye yükseldi. Mücadeleci kadromuz gittikçe çoğalacaktır.”
YURDAER ACAR: Yaptığınız mücadeledeki siyasi kanaatiniz nedir?
Deniz Gezmiş: Biz emperyalizmin boyunduruğu altındayız. Ülkemizin değişik problemleri vardır. Halkımızın büyük bir kısmı sömürülüyor. İşçi, köylü, memur ve yurdunu seven aydınlar güç durumda. Üniversiteden yetişenler yurdun gerçeklerini öğrenmeden diploma aldıkları için halka sırt çeviriyorlar. Bizim mücadelemiz toprak ağaları ve tefeciler tarafından ezilen Türkiye halkı içindir. Biz; verdikleri ile bizi okutan halka sırt çeviremeyiz.
YURDAER ACAR: Partilerin tutumlarına ne dersin?
Deniz Gezmiş: İşçi ve köylüden yana olduğunu söyleyen TÎP dahil bütün partiler yozlaşmış ve halka karşı durumdadırlar. Parlamenterler demokrasiyi sandıktan çıkma olarak kabul ediyor. Aslında ağa emri ile verilen oylar millet iradesi olamaz. Buna da demokrasi diyemeyiz. Bizim anladığımız demokrasi milli sınıfın emperyalizmi, ağalar ve tefecileri tasfiye ederek yönetimi ele almalarıdır.
YURDAER ACAR: Polise teslim olmayacağına göre, bundan sonraki mücadeleniz nasıl olacaktır?
Deniz Gezmiş: Bundan sonraki mücadelemiz parlamento dışı muhalefet şeklinde olacaktır. Bizim istediğimiz biçimde sokaklarda, tarlalarda, fabrikalarda ve meydanlarda olacaktır. Parlamenter mücadele anti demokratiktir. Çünkü, milletvekili olmak için paralı olmak şarttır. Basın özgürlüğü, kısıtlanmıştır. Bize mücadele edeceğimiz başka alan kalmadığı için savaşımızı sokaklarda vereceğiz. Ve tarih bir gün benim haklı olduğumu yazacaktır. Benim öğrenci olaylarına katılmama kimse mani olamaz. Öğrenci olarak değil devrimci olarak mücadele ediyorum. Emperyalizme, ağalığa karşı nerde mücadele varsa benim devrimci olarak görevim orada olmaktır.
Deniz Gezmiş son olarak bundan sonraki mücadelenin karşılarındakilere ağır darbeler indireceğini belirterek, “Onlar kendilerini güçlü sanıyorlar. Fakat aldanıyorlar” diyerek beni uğurlarken yeni başlatacakları devrimci hareketin temelini yeniden atmaya başlıyordu.